Τρίτη 14 Μαΐου 2013

καθε εποχη μου θυμιζει καλοκαιρι/το καλοκαιρι μου θυμιζει εσενα


οπως το αναρριχητικο φυτο
σκαρφαλωνει πανω στην ξυλινη οροφη
ετσι και εσυ εμφανιζεσαι
στο δικτυο μεσα απο μια φωτογραφια
σαν ψηφιακη αμαρτια
ο χρονος δεν ειναι ποτε αρκετος
και για αυτο οι αποφασεις
λαμβανονται διαδοχικα
οπως τα επαναλαμβανομενα μοτιβα
ενος αμφορεα
που περιεχει τα λουλουδια της νιοτης μας
ειμαστε μαργαριτες
που εχουν στημονες τα κεφαλια μας
και πεταλα την αυρα μας
κι ο ουρανος
βαρυς και ακορεστος
φτιαγμενος απο χρωματιστο τσιμεντο
λιγο πριν πεσει οριστικα πανω μας
κοιταζει αναποδα
ολες τις απεραντες ταρατσες
ενω οι κεραιες των τηλεορασεων
περιμενουν υπομονετικα
κατω απο τον καυτο ηλιο
το επομενο φυσημα του αερα
για να δροσιστουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου