Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

sUb-MaRInO II

το ονομα σου θυμιζε
θαλασσα αγρια
τρομαγμενη
και συ πανω στην επιφανεια
δειχνεις τοσο ευτυχισμενη
καθως επιπλεεις
σ'αυτη την απεραντη ανασφαλεια
μαζι με αυτα που θες
ηχος απο ενα εκρεμμες
σκορπια φυλλα
που στροβιλιζονται
στο φυσημα του αερα
σαν το φως που χτυπαει
στο δικο σου βλεμμα
μεταμορφωνει την αληθεια
στο πιο μεγαλο ψεμα
σχεδον υπνωτικα
οσοι βρισκονται κοντα σου
κολλανε στο δερμα
και χανονται στο αρωμα σου
σε ολες τις σκεψεις που κανεις
οταν χαμογελας ή εισαι μονη
οταν πονας
η ψυχη σαν ανθος μεγαλωνει
μεσα απ τα ονειρα που πιστευεις
πως θα γινουν πραξη
στο τσιγαρο που καπνιζεις
ο κοσμος ολος σταχτη
που κρεμεται στην ακρη
και αυτη η γη
αλλαξε αξονα
περιστρεφεται με ανεξελεγκτο ρυθμο
ιδια με ενα δαχτυλιδι φανταστικο
γυρω απ του χεριου σου
το μικρο δαχτυλο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου