Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

mis

ενα λαθος ηταν 
παει περασε
ενα λαθος
που κανει πως το ξεχασε
αρκει απο μονο του
να αλλαξει τη τροχια
τα δυο μερη τωρα
θα ζουνε χωριστα
μα ειναι κριμα
θα ελεγε κανεις
αυτες ειναι οι απωλειες
για τις αληθειες
που τολμησες να πεις
για αυτο και εγω 
καταληγω στο εξης:
"ο ορκος της σιωπης
ειναι ο χρυσος κανονας
για να το καταλαβω περασε
σχεδον ενας αιωνας."

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

δεν υπαρχει δε μπορω/δεν υπαρχει δε θελω/δεν υπαρχει τιποτα πια

  "Περιεργη αισθηση να επιστρεφεις στον τοπο του εγκληματος"σκεφτηκε καθως οι βολβοι απο τα ματια του στριφογυρνουσαν στο χωρο σαν τις μπιλιες στη λοταρια προσπαθωντας να μην ριξει το βλεμμα του πανω σε κεινη.Ηταν αλλωστε η πρωτη φορα που πηγαινε στο ιδιο μερος μετα απο αυτη τη μερα που της ειπε ολα οσα αισθανοταν.Μεχρι και σημερα  δεν ειχε ξεκαθαρισει μεσα του αν ηταν το θυμα ή ο θυτης σε αυτη την ιστορια.Αυτη τη φορα σκοπιμα δε της απηυθηνε το λογο  ή μπορει και οχι γιατι το κορμι του ειχε παγωσει αν και το καλοκαιρι ηδη ειχε αρχισει τις πρωτες επελασεις.Η πιθανοτερη εξηγηση που μπορουσε να δωσει ηταν ο κλιματισμος που λειτουργουσε στο καφε μα απο την αλλη πλευρα ολο αυτο το ψυχος μπορει οφειλοταν να στη μνημη του που ανακαλουσε ξανα και ξανα το χειμωνα που περασε μακρια της.
  Τις περισσοτερες μερες δεν ελεγε να σηκωθει απο το κρεβατι αν δεν πηγαινε τουλαχιστον μεσημερι. Ευτυχως βεβαια υπηρχαν και αυτες οι εξετασεις που οσο και αν δεν τις γουσταρε ηταν ενα κινητρο για να διατηρει σταθερο ενα προγραμμα και να μπαiνει  παλι σε νεους κυκλους ασχολιες και ωραρια.Eνας αντιστροφος τροπος να ξεχνας ή για την ακριβεια να μην θυμασαι.Οι πιο δυσκολες στιγμες ομως ερχονταν μαζι με τα βραδια.Αργοσυρτα περπατουσε παλι στους ιδιους δρομους και βυθιζοτανε μεσα στο σκοταδι τους.Δεν τον τρομαζε κατι τετοιο.Αλλωστε το ειχε κανει πολλες φορες στο παρελθον για αντιστοιχους λογους.
    Υστερα επεστρεφε στο σπιτι εξουθενωμενος ψυχη τε και σωμα τι.Τοτε μονο ξεκιναγε να καταγραφει,να αποτυπωνει ολα αυτα που συνεβησαν μεσα στη μερα ολα οσα θα τις διηγουνταν αν μπορουσε να βρισκεται  κοντα της.Ξερεις απο κεινες τις φανταστικες ιστοριες που συνηθιζε να λεει που δεν μπορουσες να αντιληφθεις που σταματαει το ψεμα και που αρχιζει η αληθεια και το αντιστροφο.Και τη φανταζοταν να γελαει οπως κανει τωρα που στεκεται απεναντι του και να γελαει και αυτος απο ικανοποιηση που καταφεραν να εχουν ακομη μια καλη στιγμη.
    Ωστοσο για να ειμαι ακριβης δεν ειμαι και απολυτα σιγουρος αν ο τυπος σκεφτηκε κατι απο ολα αυτα που σας περιεγραψα πιο πανω ή αν απλα βαριοταν.Μπορει παλι να βγαζω βεβιασμενα συμπερασματα κρινοντας εξ ιδιων τα αλλοτρια.Τελος παντων αυτο που ισως εχει μια καποια σημασια ειναι πως μολις τωρα συνελαβα μια τρομερη ιδεα για ενα νεο μου κειμενο που θα πραγματευται τη βια στα γηπεδα.Πο#@$α μπαλα και καρατε δηλαδη.Ατιμο πραγμα η εμπνευση τελικα να ερχεται παντα εκει που δεν την περιμενεις.Τι να πεις...



Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

w.t.p.

θελοντας και μη
χωρεσαμε και σ αυτη
την εποχη
σαν το νερο πηραμε
το σχημα του δοχειου
που μας εριξαν
και το σφραγισαν
για να μην περναει αερας
υπομειναμε πολλα
για να εξασφαλισουν
ελαχιστα
δεχτηκαμε προσβολες
χλευασμους
ολη την αγενεια
με ενα περιτυλιγμα
μιας υπευθυνοτητας
και ενος πλασματικου
ενδιαφεροντος
που το ανοιγουμε τωρα
και βρισκομαστε αντιμετωποι
με την απωλεια του νοηματος
καθως τελειωνουν και αυτα
τα ψεματα
αντι να υψωσουμε το οποιο
αναστημα μας απεμεινε
προτιμαμε να
μενουμε αδρανεις
και περιμενουμε μια νεα πτωση
για να μετακινηθουμε ξανα
μεσα στο χωρο.

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

reversals

σκηνη 4η
εξωτερικο/ο steve και η mary συζητουν στο προαυαλιο/νυχτα
(απο πισω ακουγεται ζωντανη μουσικη και ο κοσμος που μιλαει)

Steve
που ησασταν?
Mary
ειχαμε παει τουαλετα
Steve
και γιατι κανατε τοση ωρα?
Mary
ειχε παρα πολυ κοσμο
Steve
μεχρι να ερθετε εφαγα τρια
σουβλακια και ηπια μιση μπυρα
Mary
αληθεια?
Steve
αληθεια,τελικα ο χρονος ειναι πολυ σχετικος...

Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

κωσυ

ζουμαροντας
στο κοντραστ των συναισθηματων
μεσα απο πολωτικο φακο
καλυπτεται στιγμιαια
η επιθυμια του ατομου για αναπλαση

συμπιπτει απολυτα
με τον περιφημο ορισμο του εκστασιασμου
ως η παρατηρηση καμπυλων γραμμων
που μπλεκονται εξαντλητικα η μια μεσα στην αλλη
και καταληγουν σε υδροκεφαλα οντα
σαν σχεδια του Νick Βlinko

δημιουργουν μια περιεργη οικειοτητα και συνειρμους
οπως εκεινη η αφισα που απεικονιζε
μια οαση με ενα φοινικα
και μια λεζαντα απο κατω που εγραφε:
"η Αιθιοπια τρωει τα παιδια της".


Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

six cold feet of ground

καθε φορα
που εγκαταλειπω τη μνημη μου
ελπιζω να ειναι η τελευταια
μα αφηνω παντα ιχνη πισω
σκοπιμα για να μπορω
να επιστρεφω παλι
να φορτωνω με σκεψεις
το αδειο μου κεφαλι
φανταζει στα αληθεια
σαν τοιχος ψηλος
απροσπελαστος
θα σχεδιασω πανω του μια πορτα
και θα περασω απο μεσα
υπαρχουν λυσεις για ολα τελικα
υπαρχει και μια αλλη εκδοχη
αυτης της πραγματικοτητας
που περιμενει ανυπομονα
να μας τυλιξει μεσα της
να εξαφανισει τα σημαδια
απ τις πληγες μας ανοιξε
αυτη η βροχη απο υποσχεσεις
ποτισε τη γη και γεννησε
προσδοκιες που εμοιαζαν με τερατα
ετσι αυθαιρετα λοιπον γραφω
αυτους τους τιτλους τελους τωρα
και ειμαι βεβαιος πια
πως αν πεθαινα σημερα
θα προτιμουσα να κοιταζω εσενα
αντι για το ηλιοβασιλεμα.