Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

ευρετηριο

Aserepan
Από τη Βικη-παιδεια(ναι αυτη με τα λουκανικα),την ελευθερη εγκυκλοπαιδεια

Ο Aserepan di Maria Malafuerte (29 Ιουλιου 1899-17 Ιουνιου 1936)-γνωστος και ως "Pan"-υπηρξε κεντρικο προσωπο του αναρχικου κινηματος στην Ισπανια του οποιου και ηγηθηκε κατα τη διαρκεια του Ισπανικου Εμφυλιου.

δημοτικη ποιηση

δε φτανει να μετρησεις ως το χιλια
ολης της θαλασσας τα απειρα κοχυλια
εκει διπλα στεκουν στην καυτη αμμουδια
καστρα που χτιστηκαν απο μικρα παιδια
κι ολοι αναζητουν μια ανασα,μια δροσια
πεφτουν στα νερα για μια βαθια βουτια
ετσι περασε το φετινο καλοκαιρι
χαθηκε,εσβησε σα μακρινο αστερι
πεταξα και γω οπως ενας γλαρος
το δρομο μου θα δειξει αλλος ενας φαρος.

καρρεντ

φυσαει κοντρα
χαλαει τα ωραια μας μαλλια
αυτο εδω ισοδυναμει
με τεραστια συμφορα
μερες σηψης
ασκησης βιας
ρολος πρωταγωνιστικος
σε θεατρο βλακειας
αστραφτερα χαμογελα
ευφανταστες δικαιολογιες
τακτικες του παρελθοντος
σε καποιους φερνουν νοσταλγιες
σα λιγο φως που μοιαζει
απιαστο προνομιο
παλι θα πεσουμε
στο επομενο εμποδιο
εγω εδω
εσυ εκει
μα ακομη δε καταλαβες
πoια ηταν η φυλακη.

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

aserepan II

εγω σε ρολο ψυχολογου
και 'συ στην πολυθρονα
στον καναπε το κρεβατι
ή και στο πατωμα
να αναζητας ακομη
το νοημα της πιστης
στον αορατο ανθρωπο

το χειροτερο εγκλημα
που διεπραξες ειναι
απεναντι στον εαυτο σου
ξανα και ξανα χωρις αλλοθι
ομως μην περιμενεις πια την επιεικεια
που εδειξες εσυ καποτε
παψε λοιπον να εχει αυταπατες
γιατι αυτοι εκει εξω δεν μαθανε ποτε
την τεχνη της συγχωρεσης

πικρος καφες
που σε βαραει στα μηνιγγια
οι μεγαλες αληθειες
καθε αθωο ψεμα
απυθμενο πηγαδι
που καταληγει στην αβυσσο
και η αναβολη του μοιραιου
εγγυμονει ρισκα σε καθε γωνια
σαν τρενο σε αφυλακτη διαβαση

για αυτο παρ'το αποφαση ψηλε
πως οι επαναλαμβανομενες προβολες
ονειρων θερινης νυκτος
κοστιζουν ακριβοτερα
απ οτι περιμενες
και οι συνειδητοποιημενες πορνες
δεν εδωσαν ποτε αναφορα
σε κανεναν πουστη.

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

ατιτλο #3

εσυ που χαλας την ηρεμια
του πρωτου δροσερου μεσημεριου
με την φωνη σου ως αλλη σουμπρετα υψιφωνος
επειδη αυτος καταστρεφει τη ζωη του
μαζι και τη δικη σου
με χιλιους δυο τροπους

καποτε ολοκληρα ποταμια
εκβαλανε κατω απο τα ποδια σου
με ενα του κοιταγμα
ενα του αγγιγμα
στα στενα μαρκαρισματα
στα πισω καθισματα

τωρα τα ξεχνας ολα
και αυτος θυσιασε πολλα
μα ποτε κανεις δεν ξεφυγε απ τη φυση του
τελικα η αγνοια μπορει να μη σωζει παντα ζωες
ισως για αυτο τωρα και εκεινος
αναζητα αλλου τις προσκαιρες αποδρασεις απ' το τιποτα

αυτο ειναι ο κυκλος της φωτιας
ενας ατερμονας βρογχος
η αγνωστη αιτια του κακου μεσα στον κοσμο
ομως διαολε δεν εχεις πια καμια δικαιολογια
και εγω εχω μοναχα μια ερωτηση να σου κανω
" δηλαδη τι περιμενες; "