Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

δημοτικη ποιηση

δε φτανει να μετρησεις ως το χιλια
ολης της θαλασσας τα απειρα κοχυλια
εκει διπλα στεκουν στην καυτη αμμουδια
καστρα που χτιστηκαν απο μικρα παιδια
κι ολοι αναζητουν μια ανασα,μια δροσια
πεφτουν στα νερα για μια βαθια βουτια
ετσι περασε το φετινο καλοκαιρι
χαθηκε,εσβησε σα μακρινο αστερι
πεταξα και γω οπως ενας γλαρος
το δρομο μου θα δειξει αλλος ενας φαρος.

2 σχόλια:

  1. Κοιτα, πιστευω οτι μπορει να μπει στον επομενο δισκο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. υπαρχει μεγαλο στορυ για το πως γραφτηκε καθως και για ποιους λογους.θα σου πω αλλη ωρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή