a tribute to greek weird wave

-Ο γειτονας μου ειναι τελειως μαλακας.
-Γιατι?

-Γιατι καθε φορα που θελει να μιλησει στο τηλεφωνο βγαινει στο μπαλκονι που ειναι κολλητα απο το  δικο μου και ουρλιαζει κυριολεκτικα και ειναι σαν να τον ακουω μες το αυτι μου.
-Μπορει να μην εχει σημα μεσα στο διαμερισμα.
-Μα δεν ειναι μαλακας μονο επειδη μιλαει δυνατα στο τηλεφωνο.Ειναι προκλητικα αναγωγος εν γενει επειδη βαζει τερμα τη μουσικη καθε μεσημερι,μετακινει επιπλα,ανοιγοκλεινει τις πορτες αποτομα,κανει θορυβους οποιασδηποτε αντιληπτης συχνοτητας.Ακομα και οταν πηδαει τη γυναικα του ακουω τα βογκητα τους,το πιστευεις?

-Ωραια!Με την ιδια λογικη το ιδιο απαραδεκτος ειναι και ο κατασκευαστης που εφτιαξε την πολυκατοικια χωρις ηχομονωση,το ιδιο ηλιθιος εισαι και συ που πηγες και νοικιασες το  συγκεκριμενο διαμερισμα παροτι οι προδιαγραφες του ηταν αντιστροφως αναλογες της τιμης του.
-Το νοικιασα εκει γιατι ηταν κοντα στη δουλεια μου.
-Ναι,για την οποια αλλαζεις δυο συγκοινωνιες για να πας και θες μιση ωρα μεχρι να φτασεις.

-Ισχυει αλλα για αυτο δε φταιει το σπιτι.Φταιει η δουλεια ή μαλλον η περιοχή στην οποια βρισκεται η δουλειά μου που δεν καλυπτεται επαρκως απο το μεταφορικο δικτυο,παροτι πυκνοκατοικημενη.Με τα ποδια βεβαια ισως να 'ναι και πιο κοντα.
-Τοτε γιατι δεν πας με τα ποδια?
-Κοιτα το εκανα μια φορα αλλα αποδειχτηκε οτι και αυτη η ιδεα δεν ηταν τοσο καλη.
-Δηλαδη?
-Ακου να δεις τι συνεβη.Εκεινη τη μερα αργησα να ξυπνησω και οταν εφτασα στη σταση να παρω το λεωφορειο το ειδα να απομακρυνεται προσπαθησα να το προλαβω μα δεν τα καταφερα οριακα και μετα επειδη αγχωθηκα μην αργησω στη δουλεια και μου κανουν παρατηρηση αρχισα να τρεχω σαν τον Μπολτ!Ε και μολις εφτασα τελικα στο γραφειο ημουνα μουσκεμα στον ιδρωτα,το πουκαμισο μου ειχε βγει το μισο εξω απο το παντελονι και το ενα μου παπουτσι ειχε γεμισει λασπες επειδη λιγο νωριτερα ειχα πατησει σε μια λακουβα με βρωμονερα,απο τη βιασυνη μου δεν την ειδα ποτε.Εκεινη ακριβως την ωρα μπηκε μεσα προισταμενος μου και μολις με αντικρυσε αναμαλλιασμενο και καταιδρωμενο σε αυτη τη τραγικη κατασταση με κοιταξε με εκεινο το θεσμικα βλοσυρο υφος που απαιτειται να εχεις για να γινεις προισταμενος και μου ειπε πως δεν θα ανεχτει να με ξαναδει ετσι.Και απο κει που θα τη γλιτωνα μια μικρη επιπληξη-και αυτο αν είχαν καταλαβει οτι ελειπα-επειδη θα ειχα αργησει περιμενοντας το επομενο λεωφορειο,οριακα κοντεψαν να με απολυσουν.