απολογια

καποτε ηρθε εκεινη η μερα
που τοσο περιμενε
και του ειπε:
"με απογοητευσες ανθρωπε,
δεν περιμενα ποτε
κατι τετοιο απο σενα!"
και με μια γαληνια φωνη της αποκριθηκε
μεσα απο το μαυρο του κενο:
"λυπαμαι πολυ.
ουτε εγω κυρια,
περιμενα κατι τετοιο απο μενα.
μα πειτε μου ομως
σαν κοιταμε τη νυχτα τον ουρανο
δε βλεπουμε το παρελθον?
αυτα τα αστερια που λαμπουν
τοσο φωτεινα μπροστα μας
εχουν ηδη σβησει.
ετσι και καθε
ψεμα μου τωρα
ηταν μια αληθεια
πριν αρχισουν ολα..."