Εκεινο το πρωινο σε αυτο το αδειο σπιτι ηταν η πρωτη κι η τελευταια φορα
που ειδε το πραγματικο της προσωπο.Υστερα επικρατησε μια παυση που δεν
εχει ληξει ακομα.Την ονειρευοταν λοιπον καθε βραδυ μεσα στο σκοταδι να
ξεπηδα απο την ελαιογραφια που ηταν κρεμασμενη στον τοιχο.Ερχοταν κοντα
και του γιατρευε καθε πληγη που του ειχε αφησει αυτος ο κοσμος.Και οσα δεν
μπορουσε να καταλαβει τοσο καιρο επαιρναν πια σαρκα και οστα και γιγαντωναν
τη μικρη του ψυχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου