tag:blogger.com,1999:blog-91167377670806686542024-02-20T17:22:29.235+02:00αντιμολποςαντιμολπος=εκεινος που ειναι σε αντιθεση προς τη μολπη (τραγουδι, ωδη ή προς αλλο ηχο)Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.comBlogger62125tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-7386473589960830842015-11-21T16:28:00.002+02:002015-11-21T16:31:24.798+02:00δις.τοκια #5<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
" Από τότε που
έρχονταν στη μνήμη του τα πρώτα καλοκαίρια, θυμόταν πως εκτιμούσε πολύ όσους
είχαν καλλιεργήσει την αξία της υπομονής, και στον ελεύθερό του χρόνο
φανταζόταν πως έκανε και εκείνος το ίδιο και ας μην είχε ποτέ τίποτα να
περιμένει. Και μόλις το συνειδητοποιούσε, επέστρεφε ακαριαία πίσω στην
πραγματικότητα σαν μετατραυματικό σοκ μετά από ανάνηψη και δεχόταν
συγκαταβατικά ότι το να σπαταλάς τη ζωή σου μέσα στην τέχνη είναι βαθιά οδυνηρό
έως και αποκρουστικό. Άλλωστε σ’ έναν κόσμο που νοσεί απέναντι στις καλές
προθέσεις και στα αγνά αισθήματα, ήταν προφανές πως το πλήθος των επιλογών
σχετικά με το πώς θα πορευθείς δεν έμοιαζε σε τίποτα με τη συλλογή δίσκων του
John Peel.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Κάπως έτσι κύλησε
πολύ νερό στο αυλάκι -όχι αυτό που χώριζε τις δύο επικράτειες- και το αγόρι
εκείνο μεγάλωσε έχοντας ήδη πάρει την απόφασή του. Τον συνάντησα κάμποσες φορές
πριν από το μοιραίο απόγευμα, έπειτα από δική του πρωτοβουλία, μιας και του
άρεσε που δεν τον διέκοπτα -και ας μην ήταν σίγουρος αν το έκανα από διακριτικότητα
ή από αδιαφορία-, καθώς εκείνος παραληρούσε και γινόταν κόλαφος, ένας
ανθρώπινος καταπέλτης κατά παντός υπευθύνου. Ανάμεσα στην εξέλιξη των
λογυδρίων, αυτών των σκοτεινών μονολόγων του, μου μετέφερε κάποιες πολύ
προσωπικές του αλήθειες, όπως το πόσο του άρεσε η πρωινή αχλή, τα μήλα που ήταν
προσεκτικά καθαρισμένα χωρίς τη φλούδα, τα ντοκιμαντέρ για τα μεγάλα θηλαστικά
κ.ά. Ειδικά για το τελευταίο, δε θα ξεχάσω όταν μου διηγήθηκε μια αστεία
ιστορία όσον αφορά το ζευγάρωμα των αρσενικών θαλάσσιων ελεφάντων με τους
θηλυκούς. προσπαθώντας να φουσκώσουν τη γλώσσα τους σαν μεγάλο μπαλόνι. Αυτός
που θα κατάφερνε να κάνει τη μεγαλύτερη φούσκα θα ήταν και εκείνος που θα
κέρδιζε τελικά την εύνοια του θηλυκού. «Τι τα θες, φίλε μου!», μου έλεγε
χαρακτηριστικά, συνεχίζοντας: «η φύση τα έχει λύσει αυτά τα προβλήματα, έχει
προνοήσει». <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Αυτοκτόνησε εκείνο
το δείλι, την ώρα που ο ουρανός γέμιζε από τα ανορθόδοξα χρώματα μιας
λομογραφίας, τινάζοντας τα μυαλά του στον αέρα με την κυνηγετική καραμπίνα,
οικογενειακό κειμήλιο, έχοντας πρώτα στήσει απέναντι σ’ έναν τρίποδα την
αγαπημένη του μηχανή για να κινηματογραφήσει τη στιγμή. Δίστασε λίγο, γιατί
αγχωνόταν για το αν κέντραρε καλά στο κάδρο της κάμερας. Ήταν πολύ τελειομανής,
βλέπεις, ο συγχωρεμένος. Πήρε μια βαθιά ανάσα και πάτησε τη σκανδάλη. Μισή ώρα
αργότερα η αστυνομία κατέφθασε στο σημείο μετά από την παρέμβαση της
σπιτονοικοκυράς που έμενε στο διπλανό διαμέρισμα, άκουσε τον πυροβολισμό και
ειδοποίησε τις αρχές. Βρήκαν την κάμερα να γράφει ακόμη και έτσι ταυτοποίησαν
κατευθείαν το πτώμα, αφού το κρανίο του είχε συνθλιβεί ολοσχερώς, αφήνοντας μια
παράξενη ταπετσαρία σαν αραβούργημα από αίμα στον τοίχο. «Κρίμα», είπαν, «τόσο
νέος, να έχει τέτοιο τέλος», όσοι δεν τον γνώριζαν ή αυτοί που πίστευαν ότι τον
γνώριζαν. Η τελετή της κηδείας του ήταν εξίσου σουρεαλιστική, όπως και το
σύντομο πέρασμά του από τον πλανήτη Γη. Εγώ, ο παπάς, ένας ψάλτης, ο
νεκροθάφτης και οι δυο βαστάζοι που σήκωναν το κοφίνι του, φέρναμε έναν αέρα
από σκηνή σε ταινία του Tarantino, μερικοί καφκικοί αντιήρωες δίχως όνομα. Α!
Και η σπιτονοικοκυρά φυσικά. Οι κακές γλώσσες έλεγαν πως της χρώσταγε τρία
νοίκια συν το ρεύμα που ήταν καιρό απλήρωτο, και εμφανίστηκε στην κηδεία μόνο
και μόνο αναζητώντας συγγενείς ή άτομα από το στενό του κύκλο για να κάνει την
απόσβεση. Οι καιροί όμως είναι δύσκολοι και η ζωή για τους ζωντανούς
συνεχίζεται, έτσι δεν είναι;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Γύρισα σπίτι αργά
εκείνο το βράδυ και για πρώτη φορά αντιλήφθηκα γιατί στη σημειoλογία του
αστικού μοντέλου οργάνωσης των κοινωνιών είθισται στα σαλόνια να υπάρχει πάντα
ένα μίνι-μπαρ με τα βασικά ουίσκι, βότκα, μαρτίνι. Δεν είχα τίποτα δυστυχώς και
την έβγαλα με νερό και κάτι κράκερ που είχαν ξεμείνει στη ψωμιέρα. Ύστερα
επέστρεψα στο δωμάτιό μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι. Στριφογύριζα πολλή ώρα,
ώσπου σηκώθηκα, άνοιξα το φως και πήγα στη βιβλιοθήκη. Κάπου εκεί, μεταξύ μιας
στοίβας βιβλίων και σημειώσεων, βρήκα έναν τηλεφωνικό κατάλογο που μου είχε
χαρίσει μερικούς μήνες πριν «φύγει». Χωρίς ιδιαίτερο λόγο άρχισα να τον
ξεφυλλίζω και να ψάχνω για περίεργα επώνυμα. Προς τη μέση μετά το Κ, υπήρχε ένα
λευκό κομμάτι χαρτί που έγραφε κάτι. Τα γράμματα ήταν δικά του, τα αναγνώρισα
αμέσως. Απ’ ό,τι διαπίστωσα πρέπει να ήταν κάποια χαϊκού-σύντομα ποιήματα
ιαπωνικής κουλτούρας ή κάτι τέτοιο -όπως μου εξήγησε όταν τον είχα ρωτήσει
κάποτε. Έγραφε λοιπόν: «Να τραβιόμαστε σαν τεντωμένο σκοινί, είν’ η αγάπη» και
πιο κάτω: «Ξέρω τι θέλω. Να τρέχω στο σύμπαν σου να σε κυνηγώ». Χαμογέλασα
ενστικτωδώς, περισσότερο από αμηχανία. Παρόλο που δεν κατάλαβα ποτέ τι
εννοούσε, σημασία έχει ότι το εννοούσε. Έσκισα το χαρτί και το πέταξα. Συνέχισα
στο Λ. "<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
σερεστος-things from hell <o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-61290464377179099042015-03-03T22:07:00.001+02:002015-03-03T22:08:24.109+02:00δις.τοκια #4<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
" Στην πλάτη ρίχνω τα μαλλιά<br />
φοράω κορδέλα βυσσινιά<br />
τα βλέφαρα ζωγραφιστά<br />
στο στήθος φυλαχτά.<br />
<br />
Με λένε το κορίτσι του Μάη<br />
μα..στην καρδιά μου η αγάπη δε χωράει..<br />
<br />
Στο χρυσαφί μου μενταγιόν<br />
έχω γράψει σ’ αγαπώ<br />
μα δε μιλάω ποτέ γι’ αγάπη<br />
και λεω πως είναι κουτό.<br />
<br />
Με λένε το κορίτσι του Μάη<br />
μα..στην καρδιά μου η αγάπη δε χωράει.."<br />
<br />
Πασχάλης & Olympians (Στίχοι:Σέβη Τηλιακού)-Το κορίτσι του Μάη/1ο πρόσωπο</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-12273566574134648122014-12-16T00:22:00.000+02:002014-12-17T12:21:21.648+02:00FIFO #3<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
εγω ειμαι/βρισκομαι εδω/για να επαναπροσδιορισω τον κυνισμο/<br />
τις νυχτες/που δεν εχω τι να κανω/σε παρατηρω χαζευοντας/απο το μικρο μου περισκοπιο/<br />
να παλευεις με τα κυματα/απο αυτο το μικρο ανοιγμα της κορης/οδηγουμαι ξανα στην ελλειψη/<br />
δεν πιστευω πια σε τιποτα/μονο στα θαυματα/τακτικα προσευχομαι στην ποιηση/<br />
και οταν ακουω τη φωνη σου/απο μακρια/να ζηταει βοηθεια/κλεινω τα αυτια μου/<br />
και βρυχωμαι/για να ξορκισω/το θανατο/</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-87025709577518433612014-09-26T22:31:00.000+03:002014-09-26T22:34:28.627+03:00FIFO #2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ποτε μου δε πιστεψα/σε προηγουμενες/επομενες ζωες./<br />
αν ειχα μια ευκαιρια/θα ηθελα/να επιστρεψω/σαν σκυλος./<br />
ολη η πιστη/η αφοσιωση/και η υπακοη/που εδειξα/απεναντι στους ανθρωπους/<br />
ισως να εβρισκε/το χαμενο της νοημα/να ειχε ενα/αντικρισμα./<br />
μια βολτα/ενα χαδι/κ ενα κοκκαλο/στο τελος της μερας/θα ηταν αρκετα./<br />
τωρα/ετσι κι αλλιως/δεν εχω/ουτε αυτα./</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-10612093904289374632014-09-17T23:23:00.001+03:002014-09-17T23:26:11.213+03:00endofanera<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
καληνυχτα<br />
στη στιγμη<br />
που μαζι σαν ενα<br />
στην εκατομβη<br />
των αναμνησεων<br />
στο ερεβος<br />
αναμενουμε<br />
τη θεραπεια<br />
αναμενουμε<br />
το θαυμα<br />
αναμενουμε<br />
προσδοκουμε<br />
περιμενουμε<br />
<br />
καληνυχτα<br />
σε μενα<br />
σε σενα<br />
στον ηλιο<br />
που μας ζεστανε<br />
μα τυφλωσε<br />
τα ματια<br />
θαμπωσε<br />
την προοπτικη<br />
<br />
καληνυχτα<br />
και σε αυτους<br />
που διεψευσαν<br />
το αναποφευκτο<br />
<br />
καλημερα<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-15468031933817037772014-07-06T03:18:00.001+03:002014-07-06T03:21:52.427+03:00δις.τοκια #3<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
"Στάθηκα μπρος στα σκαλοπάτια σου<br />
κι άλλη φορά δεν θα ξανάρθω πια<br />
ας έχει άλλος τα όμορφα τα μάτια σου <br />
να τα κοιτάζει δεύτερη φορά<br />
<br />
Ποιος καρδιά μου ξέρει<br />
μια στιγμή αρκεί για να χαθείς, ξανά<br />
και μεσ' τον κόσμο, πάλι θα σταθείς<br />
<br />
Τις χαρές που έζησα μαζί σου<br />
σαν φωτιές τώρα τις μετρώ<br />
κι αν ποτέ θα 'ρθουν στην θύμησή σου<br />
ασ' τες να καούν στον ουρανό<br />
<br />
Ποιος καρδιά μου ξέρει<br />
μια στιγμή αρκεί για να χαθείς, ξανά<br />
και μεσ' τον κόσμο, πάλι θα σταθείς"<br />
<br />
Κ.Βήτα-Ποιος καρδιά μου ξέρει</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-8939658330720244592014-06-08T18:11:00.002+03:002014-06-08T18:12:52.976+03:00a tribute to greek weird wave #4 (mini)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
-Στην Ικαρια χανεις την αισθηση του χρονου!<br />
Να φανταστεις κανενας δε φοραει ρολοι,εντυπωσιακο?<br />
-Και στο Βιλαμπαχο ακομα τριβουν.Στη Βιλαριμπα ομως?<br />
-Ωωω αμαν πια!Σε βαρεθηκα!Ξερεις κατι?Πρεπει να σταματησεις να σαι τοσο κυνικος...<br />
-(ουφ)...Πρεπει...</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-50809312286345015152014-06-05T15:08:00.001+03:002014-06-05T15:08:31.035+03:00ατιτλο #10<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Εκεινο το πρωινο σε αυτο το αδειο σπιτι ηταν η πρωτη κι η τελευταια φορα</div>
<div style="text-align: justify;">
που ειδε το πραγματικο της προσωπο.Υστερα επικρατησε μια παυση που δεν</div>
<div style="text-align: justify;">
εχει ληξει ακομα.Την ονειρευοταν λοιπον καθε βραδυ μεσα στο σκοταδι να </div>
<div style="text-align: justify;">
ξεπηδα απο την ελαιογραφια που ηταν κρεμασμενη στον τοιχο.Ερχοταν κοντα</div>
<div style="text-align: justify;">
και του γιατρευε καθε πληγη που του ειχε αφησει αυτος ο κοσμος.Και οσα δεν </div>
<div style="text-align: justify;">
μπορουσε να καταλαβει τοσο καιρο επαιρναν πια σαρκα και οστα και γιγαντωναν</div>
<div style="text-align: justify;">
τη μικρη του ψυχη.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-44714676445110276792014-04-07T04:04:00.003+03:002014-04-07T04:05:15.605+03:00δις.τοκια #2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
"Στο καντράν του ραδιοφώνου μου με περιμένουν όλες οι πόλεις που ονειρεύτηκα...Βαγδάτη,Πράγα,<br />
Νέα Ορλεάνη...Στέλνουν τους ήχους τους μέσα απο μεσαία κύματα και σύννεφα παρασίτων.Είναι απο κείνα τα παλιά ραδιόφωνα τότε που όλα τα ταξίδια έξω από την πόλη ήταν πολύ μακρινά έως και αδύνατα,τότε λοιπόν με μια κίνηση της βελόνας βρισκόσουν απ' την Αθήνα στη Βαγδάτη και με μια πιο απαλή κίνηση απ' τη Βαγδάτη στη Ταγγέρη. Ίσως σε κάποιο μέρος του κόσμου,σε κάποιο άλλο καντράν,κάποιος ακούει μέσα απ'τα παράσιτα την Αθήνα...μια τόσο μακρινή πόλη γι'αυτόν,όσο μακρινή και για μένα..."<br />
<br />
Νίκος-Φτηνά Τσιγάρα (2000)/σκηνοθεσία:Ρένος Χαραλαμπίδης<br />
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-4502934197259347162014-03-08T03:42:00.001+02:002014-06-16T22:46:29.063+03:00FIFO (Fucked In Fucked Out)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
Ποτε μου δε μετρησα/ποσοι ηταν στην ουρα/πριν απο μενα./Ουτε μετα./</div>
<div style="text-align: left;">
Δεν παρατηρουσα κανεναν/κοιταζα μονο/προς μια κατευθυνση./Ηθελα απλα/<br />
να γινεται η δουλεια μου/να τελειωνω το συντομοτερο./Για αυτο ειχα προνοησει./</div>
<div style="text-align: left;">
Εφερα παντα πανω μου/το περιφημο ανθολογιο τσεπης/με τα κλασικοτερα γνωμικα/</div>
<div style="text-align: left;">
που σκεφτηκαν καποιοι/πριν απο μενα/για μενα./Οταν δεν υπηρχε/νεα εισαγωγη ή εξαγωγη/</div>
<div style="text-align: left;">
στην ουρα/ανετρεχα/στη τελευταια σελιδα/και απηγγελα βροντοφωνα/την αγαπημενη μου ρηση:/</div>
<div style="text-align: left;">
"Η τολμη βοηθαει τους τυχερους".</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-70646426638887609432014-03-07T01:50:00.002+02:002014-03-07T01:50:51.867+02:00ατιτλο #9<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ξεριζωσε με<br />απο μεσα σου<br />σα λουλουδι<br />ξερο κ αποτιστο<br />και απαλλαγμενος<br />απο ενοχες<br />χωρις δευτερη σκεψη<br />τρεξε αντιθετα<br />προς την ελευθερια.<br /><br />να μην κλαψεις<br />να μην κλαψεις!<br />μ'ακους?<br />τα δακρυα ειναι <br />το πιο φανταχτερο<br />περιτυλιγμα του πονου<br />μα το δωρο τους<br />ειναι για μας<br />ειναι η λυτρωση.<br /><br />μονο σαν φευγεις<br />ευχησου μου<br />καλη τυχη<br />τιποτε περισσοτερο<br />και ασε με εδω<br />στον πολεμο<br />στην καταστροφη<br />στο παρελθον<br />στην ανεπαρκεια.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-54761452803265610862014-03-05T03:31:00.001+02:002014-03-05T03:31:19.482+02:00the hours after midnight<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
το μερος μου ειναι<br />αυτο εκει αναμεσα<br />μεταξυ του μεταξυ<br />καπου στο ενδιαμεσα<br />ενα αειθαλες<br />καρφωμενο χαμογελο<br />πισω του κρυβει<br />τον ιδιο το διαβολο<br />ανθρωποι γυρω μου<br />που μιλουν με νοηματα<br />ή αγνωστες λεξεις<br />ημιμετρα<br />ματαια προσπαθησα<br />
να καταλαβω<br />πριν απ'το τελος<br />τη ζωη να προλαβω<br />αντιθετα ομως<br />στεκομαι εδω<br />
και αρνουμαι ξανα<br />ολα αυτα π'αγαπω<br />
για φαντασου!<br />
σα φεγγαρι λειψο<br />θα φωτιζω τωρα<br />
τα βραδια μακρια σου.<br /><br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-71526651591817746482014-02-21T01:55:00.000+02:002014-02-21T02:02:05.953+02:00απολογια<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
καποτε ηρθε εκεινη η μερα<br />
που τοσο περιμενε <br />
και του ειπε:<br />
"με απογοητευσες ανθρωπε,<br />
δεν περιμενα ποτε<br />
κατι τετοιο απο σενα!"<br />
και με μια γαληνια φωνη της αποκριθηκε <br />
μεσα απο το μαυρο του κενο:<br />
"λυπαμαι πολυ.<br />
ουτε εγω κυρια,<br />
περιμενα κατι τετοιο απο μενα.<br />
μα πειτε μου ομως<br />
σαν κοιταμε τη νυχτα τον ουρανο<br />
δε βλεπουμε το παρελθον?<br />
αυτα τα αστερια που λαμπουν<br />
τοσο φωτεινα μπροστα μας<br />
εχουν ηδη σβησει.<br />
ετσι και καθε<br />
ψεμα μου τωρα<br />
ηταν μια αληθεια<br />
πριν αρχισουν ολα..."<br />
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-51551620462289743192014-02-09T17:07:00.001+02:002014-02-09T17:07:34.465+02:00haiku #6<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ιδια η σκηνη,<br />σαν ολες τις εποχες.<br />Πες μου!Μ' αγαπας; <br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-90078429098468720752014-02-09T15:41:00.000+02:002014-02-09T15:41:58.746+02:00δις.τοκια<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
"Το ξέρω πως καθένας μοναχός πορεύεται στον έρωτα,<br />
μοναχός στη δόξα και στο θάνατο.<br />
Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.<br />
Άφησε με να ‘ρθω μαζί σου."<br />
<br />
Γ.Ρίτσος-Η σονάτα του σεληνόφωτος</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-32883392208153522962013-11-19T18:12:00.001+02:002013-11-19T18:12:37.981+02:00ατιτλο #6<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
υπηρξαν<br />στα ονειρα που εβλεπε<br />με τα ματια του ανοιχτα<br />μολις ξεκινουσε η κλεψυδρα<br />να μετρα αντιστροφα<br />περιμενε παντα<br />στην επομενη διασταυρωση<br />ανυπομονα<br />μπορει και ανωφελα<br />μα σαν εδυε ο ηλιος<br />εριχνε το βλεμμα του<br />στον γκριζο ουρανο<br />αναπολωντας την πλανη<br />και απο στομα του<br />ξεφυσουσε αργα το καλοκαιρι.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-63434396035173657712013-11-17T03:35:00.000+02:002013-11-17T05:52:24.581+02:00a tribute to greek weird wave #3<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
-Παμε σινεμα?<br />
-Ξερω γω.Βαριεμαι να σου πω την αληθεια.<br />
-Καλα πριν δυο χρονια πηγαινες σχεδον καθε Σαββατο,αν δεν κανω λαθος και τωρα που σου το προτεινα εγω μια φορα μου λες οτι βαριεσαι?<br />
-Οχι δεν κανεις λαθος.Αλλα υπηρχε λογος τοτε..<br />
-Τι λογος....?<br />
Ααααααααα......Ναι,ναι,ναι.....Τωρα θυμηθηκα...Ηταν τοτε που τα χες<br />
μπλεξει με κεινη την κουλτουριαρα και σε ετρεχε συνεχεια σε κατι σινεφιλ προβολες...Τοτε που σε φωναζαμε Δημητρη Γαμικα απο τον Δανικα τον κριτικο κινηματογραφου.....Χαχαχαχαχα....Ωραιες εποχες....<br />
-Τιιιιιι?Πως με φωναζατε?Αυτο το τελευταιο δεν το ξερα....<br />
-Ελα μωρε πλακα καναμε.Αφου ειχες δει και συ τα απαντα παγκοσμιου κινηματογραφου μπας και την πηξηξεις<br />
-Αληθεια ειναι αυτο.Μεσα σε ενα τετραμηνο ειδα πανως απο εικοσι ταινιες.Ολους του μεγαλους δημιουργους Ταρκοφσκι,Μπονιουελ,Τατι,Τριφω,Χιτσκοκ,Πολανσκι,Φασμπιντερ,Παζολινι,Κιουμπρικ...<br />
-Τελικα εγινε τιποτα μεταξυ σας ή τζαμπα κοπηπαν τοσα εισητηρια?<br />
-Κοιτα κατι πηγε να γινει μια δυο φορες αλλα τζιφος δεν ψηνοτανε.Ετσι λοιπον πηρα τη μεγαλη αποφαση.<br />
-Τι εκανες?<br />
-Ειπα να κινηθω στον αιφνιδιασμο.<br />
-Αιφνιδιασμο?<br />
-Ναι ενα βραδυ μου προτεινε να παμε να δουμε ενα μεταμεσονυκτιο αφιερωμα τριων ταινιων ενος Ινδου σκηνοθετη-δε μου ρχεται τωρα το ονομα του-σε εκεινο το σινεμα που ειναι στον κεντρικο δρομο κοντα στο σπιτι σου.Σκεφτηκα πως αυτη ηταν η μεγαλη μου ευκαιρια.Ειπα πως εκεινη την ωρα σε εκεινη την αιθουσα μεσα στο σκοταδι που δε θα χει και κοσμο οποτε θα μα στε ανετα,θα κανω κινηση να τη φιλησω.Και ολα πηγαιναν βαση σχεδιου μεχρι που λειτουργησε ο ασταθμητος παραγοντας.<br />
-Τι συνεβη?<br />
-Αφου εχουμε βγαλει τα εισητηρια-εμεις οι οι δυο ημασταν ολοι και ολοι και ο ιδιοκτητης-και περιμενουμε να μπουμε εκεινη ειδε το μινι μπαρ που λειτουργουσε στο σινεμα να ετοιμαζεται να κλεισει.Τοτε εγινε το μοιραιο λαθος.<br />
-Δηλαδη?Λεγε ρε μαλακα με εσκασες!<br />
-Με ρωτησε αν ηθελα να παρουμε ποπ κορν και πριν προλαβω να πω οτιδηποτε εκεινη ειχε ηδη φτασει στο μπαρ και ειχε παρει μια τεραστια κουτα ποπ κορν τα οποια ηθελες τουλαχιστον μια μερα για να τα φας!<br />
-ΟΚ αλλα...Ακομη δεν καταλαβα...Γιατι δεν λειτουργησε το σχεδιο?<br />
-Ε τι γιατι δε λειτουργησε?Γιατι με που μπηκαμε στην αιθουσα και κατσαμε να δουμε την πρωτη ταινια εκεινη ανοιξε την αγκαλια της εβαλε μεσα τη γαβαθα με τα ποπ κορν και αρχιζε να τα καταβροχθιζει.Ηταν τοσο γεματη η καθε μπουκια που συνηθως πολλα ποπ κορν επεφταν απο το στομα της πανω στο κασκολ της στον παντελονι αναμεσα απο τα ποδια της ακομη και στο πατωμα.Και να ηθελα να τι φιλησω με το ρυθμο που ετρωγε ηταν αδυνατο.Προσπαθησα μονο μια φορα μετα απο μια παυση που εκανε αλλα την ωρα που πηγα να την πλησιασω βουτηξε το χερι στην κουτα πηρε μερικα ποπ κορν και μου τα εβαλε με βια στο στομα λεγοντας μου :"Αχ τελεια δεν ειναι???"<br />
-Απιστευτο μου φαινεται.Πολυ κακος συγχρονισμος παντως.Καλα και αυτη δε λυσαξε με τοσο αλατι?<br />
-Οχι συνεχιζε ασταματητα.Καπου στο ενδιαμεσο επινε λιγο νερο και παλι επεστρεφε δυναμικα.Βεβαια προς μεση της δευτερης ταινιας το ειχε σχεδον αδειασει.<br />
-Ωραια.Γιατι δε χωθηκες τοτε?<br />
-Επειδη αρχισα να απογοητευομαι και να πειθομαι οτι δεν προκειται να γινει τιποτα ειχα αρχισει να παρακολουθω την ταινια.Οπως εδειχνε λοιπον ενα δεκαπενταλεπτο μονοπλανο ενος πατερα που αποχαιρετουσε το παιδι του που θα εφευγε απο το χωριο που εμενε για να παει στην πολη και του εκανε δωρο μια αγελαδα,λιγο απ την κουραση που ημουν απο νωρις το πρωι ορθιος,λιγο απ την αργοσυρτη και χωρις δραση αφηγηση του σκηνοθετη,λιγο απ το κρατς κρατς που εκανε καθως μασαγε...Με πηρε ο υπνος τελικα!<br />
-Καλα και συ στο χειροτερο σημειο πηγες και κοιμηθηκες.Ειχες φτασει πολυ κοντα.Και μετα τι εγινε?<br />
-Μετα δε θυμαμαι και πολλα.Με ξυπνησε ο ιδιοκτητης του σινεμα οταν ειχαν ηδη ανοιξει τα φωτα κατα τις πεντε το πρωι και μου ειπε πως η προβολη τελειωσε και πως επρεπε να κλεισουνε και γω να φυγω.<br />
-Να φυγεις?Μονος σου ησουνα?Η αλλη?<br />
-Εφυγε πριν απο μενα μαλλον οσο κοιμομουνα.Απο οτι με διαβεβαιωσε και ο τυπος με το σινεμα ετσι εγινε πριν τελειωσει η τριτη ταινια.<br />
-Ετσι απλα χωρις να σε ξυπνησει?Χωρις να σου πει τιποτα?<br />
-Ναι ετσι ακριβως.<br />
.Μετα ομως δεν ξαναεπικοινωνησε μαζι σου?<br />
-Ναι.Επικοινωνησε.Το επομενο μεσημερι μου εστειλε ενα μακροσκελες μηνυμα το οποιο μεταξυ των αλλων ειχε ενα τονο ειρωνιας λεγοντας μου πως ειμαι ενας αχρειος,που δε σεβεται τιποτα,που δεν εχει ιδεα απο τεχνη και σαν μην εφταναν ολα αυτα οτι ροχαλιζα κιολας καταληγωντας πως δεν θελει να την ξαναενοχλησω και οτι τελειωσαμε.<br />
-Εσυ της απαντησες μετα?Δεν επρεπε να το αφησεις να περασει ετσι.<br />
-Το σκεφτηκα προς στιγμην αλλα ηθελα να της πω κατι πνευματωδες που να συνδυαζει τα ποπ κορν,τη βουλιμια της και το αφιερωμα που ειδαμε αλλα δεν μου ηρθε καποια καλη ατακα-ηταν αντικειμενικα δυσκολο να συνδυασεις αυτα τα τρια-και τελικα αποφασισα να μην ξανασχοληθω.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-56196688894496721242013-11-16T23:46:00.000+02:002013-11-16T23:52:09.509+02:00ρητορικη ερωτηση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ποσοι συμβιβασμοι χρειαζονται<br />
για να γινει κανεις ασυμβιβαστος?</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-6060462297221981352013-11-14T22:16:00.000+02:002015-10-18T12:35:24.770+03:00a tribute to greek weird wave #2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
-Πως τα περασες χθες στο παρτυ?<br />
-Καλα μωρε...Eνταξει μη φανταστεις....Βασικα χαλια ηταν....Καλυτερα που δεν ηρθες.<br />
-Γιατι?<br />
-Επαιζε αθλια μουσικη.Σκεψου οτι εβαλε απο industrial μεχρι Ρουσλανα.Ειχε χαθει τελειως η μπαλα.Το πιο παραξενο ομως ηταν μια κοπελα ψιλογκοθου με εντονο βαψιμο,μαυρα ισια πολυ μακρια μαλλια και νυχια βαμενα μαυρα που φοραγε μια μπλουζα Ιron Μaiden,μινι φουστα διχτυωτο καλσον και κοθορνους,total-black στυλ που οσο επαιζε το "Τears οf the dragon" χαμουρευοτανε με ενα τυπο και δεν πηρε πρεφα και αρκετα πιο μετα που εβαλε τη Ροζα του Μητροπανου τον εσπρωξε μηχανικα σηκωνοντας τα χερια και λεγοντας δυνατα:"Πωωωω το τραγουδι μου" και ξεκινησε να χορευει ζειμπεκικο!<br />
-Πρεπει οντως να ηταν πολυ περιεργο!Και ο τυπος τι εκανε?<br />
-Ξαφνιαστηκε αρχικα αλλα μετα εκατσε στα γονατα και της χτυπαγε παλαμακια.<br />
-Καμια αλλη γκομενα δεν ειχε?<br />
-Ναι ολο και κατι επαιζε.Γνωρισα και γω μια κοπελα.<br />
-Ελα ρε!Ωραια ωραια?<br />
-Τι να σου πω δε τη θυμαμαι πολυ καλα.Ειχε παντως πολυ μεγαλα αυτια.<br />
-Καλα και εσυ στα αυτια την κοιταγες?<br />
-Δεν το εκανα επιτηδες.Απλα ειχα πιει το κωλο μου,ζαλιζομουνα παρα πολυ και για να μην λιποθυμησω ειχα επικεντρωσει το βλεμμα μου στα αυτια της που προεξειχαν.<br />
-Και τι λεγατε?<br />
-Ξερεις μωρε τα κλασσικα με τι ασχολεισαι,απο που εισαι,που μενεις,παιζει να με ρωτησε και κατι για το ζωδιο μου αλλα δεν ειμαι σιγουρος αν αυτο συνεβη σε αυτο το παρτυ ή σε καποιο αλλο παλιοτερα.Επισης σε καποια φαση μου ειπε οτι εχει και γκομενο αυτο το θυμαμαι ξεκαθαρα.<br />
-Ενταξει και τι σε νοιαζει.Δικο της προβλημα!<br />
-Οχι μονο δικο της.Βασικα μου ειπε οτι ο φιλος της ασχολειται επαγγελματικα με πολεμικες τεχνες και πιο συγκεκριμενα με το muay-thai και πως την ζηλευει γενικα παρα πολυ και γενικα ειναι πολυ κτητικος και την εχει κουρασει ολη αυτη η κατασταση που ολοενα χειροτερευε.Πριν κανα χρονο μου εκμυστυρευτηκε πως ειχε πλακωσει στο ξυλο,σε ενα μπαρ,εναν αντρα που καθοταν απεναντι με μια αλλη παρεα μονο και μονο επειδη την κοιταζε εντονα.Τελικα του εσπασε δυο δοντια,του εκαναν εφτα ραματα τρια στο κεφαλι και τεσσερα στο φρυδι συν ενα σπασμενο ποδι.<br />
-Σοβαρολογεις???Νοκ αουτ τον εβγαλε το δολιο.Κατσε ο terminator δεν ηταν στο παρτυ μαζι της?<br />
-Ευτυχως οχι.Φανταζεσαι να μας εβλεπε να μιλαμε σε στενο τετ-α-τετ?Ουτε να το σκεφτομαι δε θελω!Μου ειπε πως ειχε αγωνες και ηταν κουρασμενος για αυτο δεν ηρθε.Ωστοσο της ειχε κανει ηδη τρεις κλησεις και ηταν δεν ηταν μια ωρα που ειχε ερθει.<br />
-Αμα καταπιεζεται τοσο ομως γιατι δε χωριζει?<br />
-Το ιδιο τη ρωτησα και γω.Kαι ξερεις τι απαντησε?<br />
-Τι?<br />
-Οτι ειναι πεντε χρονια μαζι και οτι οσο και αν παραφερεται εκεινος καμια φορα ξερει πως το κανει επειδη την αγαπαει και φοβαται μη τη χασει.Και πως και αυτη τον αγαπαει πολυ γιατι εχουν περασει πολλα.Κατα βαθος μου ειπε ειναι ενα κομματι μαλαμα.Πριν κανα δυο μηνες που βγηκε δευτερος στο πανελληνιο του muay-thai της εδωσε το μεταλλιο του και μια φωτο του απο το βαθρο-την ωρα της απονομης-που εγραφε:"Στη μικρη ζουζουνα μου που μου δινει δυναμη να συνεχιζω να αγωνιζομαι".Το μεταλλιο το κρεμασε πανω απο το κρεβατι της και τη φωτο την τοποθετησε στο ντουλαπι της βιβλιοθηκης διπλα με κατι αλλες φωτο που ειναι μαζι σε διακοπες στη Σκιαθο,με μπλου τακ μαλιστα για να μπορει να την ξεκολλαει οποτε θελει χωρις να κινδυνευσει να τη σκισει και να μπορει να δειχνει την αφιερωση.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-18016033696743232302013-11-12T22:54:00.004+02:002013-11-14T23:31:30.714+02:00a tribute to greek weird wave<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
-Ο γειτονας μου ειναι τελειως μαλακας.<br />
-Γιατι?</div>
<div style="text-align: justify;">
-Γιατι καθε φορα που θελει να μιλησει στο τηλεφωνο βγαινει στο μπαλκονι που ειναι κολλητα απο το δικο μου και ουρλιαζει κυριολεκτικα και ειναι σαν να τον ακουω μες το αυτι μου.<br />
-Μπορει να μην εχει σημα μεσα στο διαμερισμα.<br />
-Μα δεν ειναι μαλακας μονο επειδη μιλαει δυνατα στο τηλεφωνο.Ειναι προκλητικα αναγωγος εν γενει επειδη βαζει τερμα τη μουσικη καθε μεσημερι,μετακινει επιπλα,ανοιγοκλεινει τις πορτες αποτομα,κανει θορυβους οποιασδηποτε αντιληπτης συχνοτητας.Ακομα και οταν πηδαει τη γυναικα του ακουω τα βογκητα τους,το πιστευεις?</div>
<div style="text-align: justify;">
-Ωραια!Με την ιδια λογικη το ιδιο απαραδεκτος ειναι και ο κατασκευαστης που εφτιαξε την πολυκατοικια χωρις ηχομονωση,το ιδιο ηλιθιος εισαι και συ που πηγες και νοικιασες το συγκεκριμενο διαμερισμα παροτι οι προδιαγραφες του ηταν αντιστροφως αναλογες της τιμης του.<br />
-Το νοικιασα εκει γιατι ηταν κοντα στη δουλεια μου.<br />
-Ναι,για την οποια αλλαζεις δυο συγκοινωνιες για να πας και θες μιση ωρα μεχρι να φτασεις.</div>
-Ισχυει αλλα για αυτο δε φταιει το σπιτι.Φταιει η δουλεια ή μαλλον η περιοχή στην οποια βρισκεται η δουλειά μου που δεν καλυπτεται επαρκως απο το μεταφορικο δικτυο,παροτι πυκνοκατοικημενη.Με τα ποδια βεβαια ισως να 'ναι και πιο κοντα.<br />
-Τοτε γιατι δεν πας με τα ποδια?<br />
-Κοιτα το εκανα μια φορα αλλα αποδειχτηκε οτι και αυτη η ιδεα δεν ηταν τοσο καλη.<br />
-Δηλαδη?<br />
-Ακου να δεις τι συνεβη.Εκεινη τη μερα αργησα να ξυπνησω και οταν εφτασα στη σταση να παρω το λεωφορειο το ειδα να απομακρυνεται προσπαθησα να το προλαβω μα δεν τα καταφερα οριακα και μετα επειδη αγχωθηκα μην αργησω στη δουλεια και μου κανουν παρατηρηση αρχισα να τρεχω σαν τον Μπολτ!Ε και μολις εφτασα τελικα στο γραφειο ημουνα μουσκεμα στον ιδρωτα,το πουκαμισο μου ειχε βγει το μισο εξω απο το παντελονι και το ενα μου παπουτσι ειχε γεμισει λασπες επειδη λιγο νωριτερα ειχα πατησει σε μια λακουβα με βρωμονερα,απο τη βιασυνη μου δεν την ειδα ποτε.Εκεινη ακριβως την ωρα μπηκε μεσα προισταμενος μου και μολις με αντικρυσε αναμαλλιασμενο και καταιδρωμενο σε αυτη τη τραγικη κατασταση με κοιταξε με εκεινο το θεσμικα βλοσυρο υφος που απαιτειται να εχεις για να γινεις προισταμενος και μου ειπε πως δεν θα ανεχτει να με ξαναδει ετσι.Και απο κει που θα τη γλιτωνα μια μικρη επιπληξη-και αυτο αν είχαν καταλαβει οτι ελειπα-επειδη θα ειχα αργησει περιμενοντας το επομενο λεωφορειο,οριακα κοντεψαν να με απολυσουν.<br />
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-54915690403609857382013-11-04T04:07:00.001+02:002013-11-04T04:07:29.174+02:00baia<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
αν εξαφανιστουν τα χρωματα<br />και ο αερας φυσηξει μακρια<br />ολες τις μυρωδιες απ τα λουλουδια<br />οταν οι βραχοι αποκρουσουν<br />τα τελευταια κυματα<br />τα αστερια οταν σβησουν<br />τι θα απογινουνε αραγε οι ποιητες?<br />μη κλαις γλυκια μου!<br />θαρρω πως θα τα καταφερουνε!<br />οπως οι στρατιωτες μετα το πολεμο<br />αναζητουν ενα καινουργιο τοπο<br />
για να επιστρεψουν<br />ατενιζοντας τον οριζοντα<br />αποδρωντας απ το σημερα<br />οχι ομως εδω<br />
οχι σαν τοτε<br />μα σε μια ζηση αλλοτινη<br />στην ακρη ενος θαυματος.<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-78643452779984384992013-10-21T18:29:00.002+03:002013-10-22T11:16:51.086+03:00LP<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
escape from this town<br />
sick and tired<br />
living my life in the backround<br />
among these ugly faces<br />
full of nonsense and arrogance<br />
<br />
where I've been for so long?<br />
it's all past now,it's gone<br />
i don't care anymore<br />
if this problem can be solved<br />
i should not get involved<br />
<br />
leave back this town<br />
sprout up flowers on my crown<br />
the more you know the less you trust<br />
beautiful things never last<br />
<br />
where I've been for so long?<br />
it's all past now,it's gone<br />
i don't care anymore<br />
if this problem can be solved<br />
i should not get involved</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-30601448341799716072013-10-20T04:08:00.001+03:002013-10-20T04:08:37.961+03:00μιλησε μου για τον ηλιο,για ασυλληπτες ταχυτητες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
οι μερες κυλουν τοσο γρηγορα<br />οπως οι βαλιτσες<br />στους ιμαντες των αεροδρομιων<br />και ενω καταβαθος θα επρεπε <br />να ειμαι χαρουμενος για το μεγαλο ταξιδι<br />που ετοιμαζομαι να ξεκινησω<br />καθε μου σκεψη πεταει πανω απο σενα<br />ισως πολυ μακρια απο δω<br />σε ενα διαφορετικο κοσμο<br />να υπαρχει μια ακομη ευκαρια<br />για να φτασω λιγο πιο κοντα σου<br /><br />οι μερες κυλουν τοσο γρηγορα<br />οπως οι εικονες που βλεπεις<br />απο το τζαμι του αυτοκινητο που τρεχει<br />νομιζω πως καθε πολεμος ειναι ανισος<br />οταν δεν ξερεις γιατι και ποιον πολεμας<br />μαλλον ειναι η ελειψη των χρωματων<br />που δημιουργει αυτη την αισθηση<br />σε μενα μα και σε ενα σκυλι<br />που ψαχνει λιγη θαλπωρη<br />καθως περιφερεται ασκοπα<br />στις μεγαλες λεωφορους<br /><br />οι μερες κυλουν τοσο γρηγορα<br />οπως το ρευμα διαρεεται<br />μεσα σε καθε κλειστο κυκλωμα<br />μια καλη ιδεα<br />μια εμπνευση<br />ειναι αραγε ικανη να με σωσει?<br />και υστερα ολα εκεινα<br />τα χαστουκια που δεχτηκα<br />για να καταλαβω τι παει να πει ζωη<br />δεν μου αφησαν παρα μονο<br />δαχτυλιες στο προσωπο.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-69036368691455687922013-10-20T04:07:00.002+03:002013-10-20T04:07:20.716+03:00ατιτλο #5<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
αργα κυλησαν<br />αυτες οι νυχτες <br />που δε συναντηθηκαμε<br />αφησαν μονο σκεψεις<br />αλλες ομορφες<br />αλλες οχι<br />ξημερωνει ομως<br />κοιτα<br />μια ελπιδα ξεπροβαλλει<br />μεσα απ'τα συννεφα<br />μια αχτιδα φωτιζει<br />ολα τα πρωινα χαμογελα.<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9116737767080668654.post-72366379084323947072013-09-23T21:02:00.002+03:002013-09-24T00:11:01.023+03:00ευρετηριο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><b>Aserepan</b></span><br />
<span style="font-size: x-small;">Από τη Βικη-παιδεια(ναι αυτη με τα λουκανικα),την ελευθερη εγκυκλοπαιδεια</span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Ο <b>Aserepan di Maria Malafuerte</b> (29 Ιουλιου 1899-17 Ιουνιου 1936)-γνωστος και ως "<b>Pan</b>"-υπηρξε κεντρικο προσωπο του αναρχικου κινηματος στην Ισπανια του οποιου και ηγηθηκε κατα τη διαρκεια του Ισπανικου Εμφυλιου. </span></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04397855654658560341noreply@blogger.com0