Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

onlytree

   Ουτε και σε μενα αρεσει αυτη η πλευρα του δωματιου που κοιταζουμε τωρα.Ειχες παντοτε πολλες ενδιαφερουσες ιδεες για το πως επρεπε να γινεται η αναδιαταξη ομως εγω προτιμουσα την οψη της ελευθεριας μπροστα στα ανοιχτα παραθυρα.Ηταν ακομη ενα σημειο τριβης αλλα δεν εδωσα τη δεουσα σημασια καθως προσποιουμουν πως δε με νοιαζει σε επαναληψη.
   Δυστυχως σημερα εκεινος ελειπε.Την προηγουμενη φορα μας κραταγε συντροφια και οση ωρα εσυ συζητουσες μαζι του για τη χωροταξια και κατι αλλο που δε συγκρατησα εγω μελετουσα με σκεπτικισμο τις γωνιες του προσωπου του.Μαλλον ειναι σκληρο να συνειδητοποιεις πως και αυτος οταν μας κοιταζει σκεφτεται απο μεσα του πως ειμαστε ακομη δυο μακρινοι επισκεπτες απο το γαλαξια της Δινης που προσεδαφιστηκαν στην περιοχη του με μοναδικη αποστολη να τον φερουμε σε δυσκολη θεση με τη φλυαρια μας.Η συμφιλιωση ομως ηρθε λιγο αργοτερα οταν φτασαμε σε εκεινο το μερος με τα φωτα τη φασαρια και τη μουσικη.Εγω παρολο που δεν αντιληφθηκα το μεγεθος της μετατοπισης σε αντιθεση με σενα  νομιζω πως εβλεπα μπροστα μου πια ξεκαθαρα τι δε λειτουργησε και αυτη τη φορα.
   Κατα τα αλλα ο καιρος ηταν αιθριος ολες αυτες τις μερες.Τι και αν εκεινο το αγορι που ανεβοκατεβαινε με το δισκο στο χερι ακουγε τον ηχο της βροχης εσωτερικα με αντηχηση.Δεν ξερω ειλικρινα ποιος φταιει για αυτο ισως να εχω βαλει και εγω το χερακι μου.Αν ημουν περισσοτερο αιθεροβαμων ολα αυτα τα χρονια τωρα ισως να μπορουσε τουλαχιστον να χαμογελα μπροστα σε ολη αυτη τη γελοιοτητα του τελευταιου κυριως διαστηματος που λαμβανε χωρα καθημερινα μπροστα στα ματια του οπως και πισω απο την πλατη του σε δευτερο χρονο.
   Την επιστροφη ωστοσο δεν τη θυμαμαι πολυ καλα.Την πρωτη φορα ειχε αφορητη ζεστη και τη δευτερη ηταν νυχτα.Το μονο κοινο ειναι πως η καμερα εγραφε σε γκρο πλαν απ το πισω καθισμα.Λιγο πριν ξαναχαθουμε καταφερα και σου ειπα αυτο που ηθελα.Ελπιζω να σε ξαναδω αυριο.